The Boredoms: od punkowych podziemi Osaki do spektakularnej symfonii chaosu

Autentyczna innowacyjność w muzyce

Japońska scena muzyczna charakteryzuje się dość dużą ilością artystów szukających autentycznie oryginalnych, czy wręcz eksperymentalnych brzmień. Począwszy od mieszania ze sobą gatunków, które wcześniej uznawane były za niemieszalne (weźmy tu np. death/trash metal połączony z estetyką kawaii i śpiewem nastoletnich dziewczynek, jak to miało miejsce w kapelach takich, jak Baby Metal), aż po artystów tak awangardowych, że ich twórczość nie chce się dać zaszufladkować w żadne z gatunków, nawet wymieszanych, jak nigdy dotąd. Trudno by było jednym artykułem opisać choćby w zarysie taką mnogość i różnorodność, ale dziś pozwolę sobie przedstawić jedną kapelę, moim zdaniem wybijającą się ponad innych, również przecież oryginalnych twórców swoimi dokonaniami oraz, co tu kryć – spektakularnym show.

Kiedy mówimy o The Boredoms, mówimy o zespole, który brał udział w definiowaniu granic muzyki eksperymentalnej. Ten eklektyczny zespół z Osaki, który wyrósł z punkowego undergroundu lat 80-tych, przerodził się w ikonę awangardowego noise'u, tworząc dźwięki, których wcześniej nie słyszeliśmy nigdzie. Historia the Boredoms to opowieść o grupie muzyków, którzy nie bali się eksperymentować i łamać tabu wszelkich zasad muzycznych, tworząc coś zupełnie nowego i świeżego.

Założony w 1986 roku, The Boredoms zaczynali jako zespół, który mógłby zostać z łatwością zaszufladkowany jako kolejny punkowy band. Jednak ich niepohamowana chęć do eksperymentowania szybko wyprowadziła ich poza ramy konwencjonalnego punka. Ich muzyka stała się symfonią chaosu, w której, po dokładniejszym wsłuchaniu się, każdy dźwięk wydawał się być dokładnie tam, gdzie powinien, nawet jeśli na pierwszy rzut oka całość wydawała się pozbawionym wszelkiej logiki chaosem. Ich oryginalność i odwaga w eksplorowaniu nowych gatunków sprawiły, że stali się znani na całym świecie, przekształcając lokalne japońskie eksperymenty rytmiczne w globalny fenomen.

Początki zespołu

Skąd nazwa "Boredoms" (ボアダムス)?

Historia nazwy "Boredoms" jest równie barwna i niekonwencjonalna jak sam zespół. Wyłaniając się z hałaśliwych, energetycznych ulic Osaki, nazwa zespołu czerpie inspirację z piosenki brytyjskiego zespołu punkowego Buzzcocks, "Boredom". Wybór tej nazwy nie był przypadkowy – stanowił swoisty manifest artystyczny, odzwierciedlając zarówno poczucie alienacji i nudy, jak i pragnienie wyrażenia się w sposób, który przekracza standardowe granice muzyki. "Boredoms" dosłownie oznacza "nudy", ale w kontekście zespołu stało się to synonimem artystycznej wolności i odrzucenia konwencji.

Z Punktowych podziemi Osaki do światowej sceny

Założony w 1986 roku przez Yamantaka Eye, który wcześniej zasłynął jako frontman kontrowersyjnej grupy Hanatarash, Boredoms zrodził się z fermentu punkowej sceny Osaki. Ta scena była żywiołowa, surowa i pełna nowatorskiej energii, a Boredoms szybko stali się jej integralną częścią. Początki zespołu charakteryzowały się chaotycznym stylem i dziką ekspresją. Ich muzyka była mieszanką hałaśliwego punka i no wave, przesycona agresywną energią i improwizowanymi dźwiękami.

Artykuł o japońskim zespole muzyki eksperymentalnej (noise art, psychodela i punk rock) - The Boredoms z Osaki, Japonia. Historia zespołu the Boredoms oraz jego twórców: Yamantaka Eye, Yoshimi P-We, Hira, Seiichi Yamammoto, Kazuya Nishimura, Shinji MAsuko. W tych wczesnych latach Boredoms wyróżniał się na tle innych zespołów dzięki swojemu unikalnemu podejściu do muzyki i performance'u. Ich koncerty były czymś więcej niż tylko muzyką – to było doświadczenie, które starało się rozmyć granice między muzykiem a publicznością, tworząc niemal rytualną atmosferę. Ta wczesna faza w historii Boredoms była podwaliną pod ich dalszy rozwój, który przeniósł ich z punkowych podziemi Osaki na międzynarodowe sceny muzyczne, dając początek jednemu z najbardziej ekscytujących i eksperymentalnych zespołów w historii muzyki.

Skład zespołu

Yamantaka Eye – Wizjoner i eksperymentator

Yamantaka Eye, znany również jako eYe, to założyciel i niekwestionowana siła napędowa The Boredoms. Zanim stworzył Boredoms, Eye zasłynął jako lider grupy Hanatarash, która zyskała sławę dzięki specyficznym występom na żywo. W Boredoms, Eye stał się znany ze swojego eksperymentalnego podejścia do tworzenia muzyki, wykorzystując nietradycyjne techniki i instrumenty, co często prowadziło do hipnotyzujących, nieliniowych kompozycji. Jego wokal charakteryzuje się szeroką gamą od dziwacznych krzyków po subtelne melodie.

Yoshimi P-We – Perkusja i wokal

Yoshimi P-We (Yoshimi Yokota) dołączyła do Boredoms jako perkusistka i wokalistka, będąc jednym z najbardziej rozpoznawalnych członków zespołu. Wcześniej współpracowała z Eye w projekcie UFO or Die. Yoshimi wniosła do zespołu swoje umiejętności perkusyjne, które często definiują rytmiczne podstawy ich muzyki. Jest również znana z delikatnych i eksperymentalnych partii wokalnych, które dodają unikalnej tekstury do brzmienia Boredoms.

Pozostali członkowie

- Hira: Jeden z oryginalnych basistów zespołu, przyczyniający się do tworzenia wczesnego, surowszego brzmienia Boredoms.

- Seiichi Yamamoto: Dołączył do zespołu jako gitarzysta, wprowadzając elementy noise rocka i psychodeli.

- Kazuya Nishimura, znany jako Atari, odpowiedzialny za perkusję i efekty elektroniczne, wnosząc nowoczesne i eksperymentalne elementy do muzyki zespołu.

- Shinji Masuko: W późniejszym okresie działalności zespołu dołączył jako gitarzysta i klawiszowiec, dodając nowe warstwy i głębię do ich ewoluującego stylu.

Każdy z członków Boredoms wnosił do zespołu swoją indywidualność i kreatywność, co pozwoliło na ciągły rozwój i eksplorację nowych muzycznych obszarów. Ich współpraca przyczyniła się do stworzenia unikalnego i niepowtarzalnego brzmienia, które zdefiniowało Boredoms jako jeden z najbardziej innowacyjnych zespołów w historii muzyki eksperymentalnej.

Krótka historia the Boredoms

Początki

The Boredoms został założony w 1986 roku w Osace przez Yamantaka Eye. Wczesne lata Boredoms charakteryzowały się hałaśliwym, punkowym brzmieniem i chaotycznymi koncertami, które szybko przyciągnęły uwagę w japońskim środowisku muzycznym. Grupa, z Eye jako frontmanem, zaczynała eksperymentować z różnymi gatunkami, włączając w swoją muzykę elementy noise rocka i no wave. W tym czasie do zespołu dołączyli Yoshimi P-We jako perkusistka i Seiichi Yamamoto jako gitarzysta.

Rozwój stylu i pierwsze albumy

W 1988 roku Boredoms wydał swój pierwszy album "Osorezan no Stooges Kyo", który ujawnił ich zamiłowanie do eksperymentów dźwiękowych. Ich wczesne nagrania były pełne surowej energii i niekonwencjonalnych kompozycji. W 1992 roku zespół podpisał kontrakt z Warner Bros. Records w Japonii i Reprise Records w USA, co umożliwiło wydanie albumu "Pop Tatari" w 1993 roku. Ten album, z jego surrealistycznym brzmieniem i niekonwencjonalną strukturą, zyskał uznanie zarówno krytyków, jak i fanów.

Międzynarodowy rozgłos i dalsze eksperymenty

Lata 90. przyniosły zespołowi międzynarodowy rozgłos. W 1994 roku Boredoms wystąpili na głównej scenie Lollapalooza Tour, zdobywając szerszą publiczność w Stanach Zjednoczonych. W tym okresie ich styl ewoluował, stając się bardziej eksperymentalny i psychodeliczny, co znalazło odzwierciedlenie w albumach takich jak "Super æ" (1998) i "Vision Creation Newsun" (1999). Te albumy charakteryzowały się kosmicznymi i hipnotyzującymi dźwiękami, łącząc wpływy krautrocka z tradycyjną japońską muzyką.

Nowe milenium i dalsza ewolucja

W nowym tysiącleciu Boredoms kontynuowali eksplorowanie granic muzyki, często używając niestandardowych instrumentów, jak "Sevena", siedmioszyjowa gitara stworzona przez Eye. W 2004 roku zespół wydał album "Seadrum/House of Sun", który pokazał ich zdolność do tworzenia surrealistycznych i transowych krajobrazów muzycznych. W tym okresie Boredoms zaczęli również organizować słynne koncerty "Boadrum", na których występowało jednocześnie wielu perkusistów, tworząc wyjątkowe doświadczenia muzyczne.

Koniec działalności

Choć Boredoms nigdy formalnie nie ogłosili zakończenia działalności, ich aktywność znacznie zmalała po 2010 roku. Ostatnie lata były okresem, w którym członkowie zespołu skupili się na różnych projektach solowych. Mimo zmniejszenia aktywności, dziedzictwo Boredoms jako jednego z najbardziej innowacyjnych i eksperymentalnych zespołów pozostaje żywe. Ich wpływ na muzykę eksperymentalną, noise rock i awangardę jest trudny do przecenienia, a ich twórczość nadal inspiruje nowe pokolenia muzyków i artystów.

Pamiętne koncerty – specjalizacja the Boredoms

77 Boadrum (7 lipca 2007, Empire-Fulton Ferry State Park, Brooklyn, Nowy Jork)

Jeden z najbardziej spektakularnych i pamiętnych koncertów w historii Boredoms, "77 Boadrum", odbył się 7 lipca 2007 roku. Wydarzenie to zgromadziło 77 perkusistów, którzy grali w synchronizacji pod dyrygenturą Yamantaka Eye. Koncert był nie tylko imponującym wizualnie i dźwiękowo przedsięwzięciem, ale także pokazem precyzyjnej koordynacji i harmonii. Odbywający się w malowniczej scenerii Brooklyn Bridge, wydarzenie to przyciągnęło tysiące widzów i stało się przełomowym momentem w historii zespołu, podkreślając ich innowacyjność i wpływ na scenę muzyczną.

88 Boadrum (8 sierpnia 2008, La Brea Tar Pits, Los Angeles, Kalifornia)

Rok po sukcesie "77 Boadrum", Boredoms zorganizowali kolejny wyjątkowy koncert - "88 Boadrum", który odbył się 8 sierpnia 2008 roku w La Brea Tar Pits w Los Angeles. Tym razem wydarzenie zgromadziło 88 perkusistów, co było jeszcze bardziej ambitnym przedsięwzięciem niż poprzedni rok. Podobnie jak w przypadku "77 Boadrum", koncert ten był połączeniem artystycznej wizji, imponującej organizacji i mistrzowskiego wykonania. "88 Boadrum" nie tylko umocnił reputację Boredoms jako pionierów eksperymentalnej muzyki, ale także jako twórców wyjątkowych wydarzeń kulturalnych.

"Vision Creation Newsun" Release Party (1999, Tokio, Japonia)

Koncert z okazji wydania albumu "Vision Creation Newsun" w 1999 roku w Tokio był wyjątkowym doświadczeniem, łączącym muzykę z wizualnym spektaklem. Boredoms, znani ze swojej zdolności do tworzenia hipnotyzujących dźwiękowych krajobrazów, zaprezentowali materiał z nowego albumu w sposób, który zaskoczył nawet ich najwierniejszych fanów. Wykorzystanie nietypowych instrumentów, wizualnych efektów i ekspresyjnej choreografii sprawiło, że ten koncert stał się jednym z najbardziej pamiętnych momentów w ich karierze.

Live at Sunflancisco (2007, San Francisco, Kalifornia)

Koncert "Live at Sunflancisco" The Boredoms w 2007 roku w San Francisco był prawdziwym świadectwem ich innowacyjnego podejścia do muzyki na żywo. Centralnym punktem tego wydarzenia była zaawansowana technologia dźwiękowa, w tym użycie niestandardowych instrumentów, takich jak "Sevena" – siedmioszyjowa gitara skonstruowana przez Yamantaka Eye, oraz skomplikowanych urządzeń do manipulacji dźwiękiem. Zespół zastosował również unikalne rozwiązania wizualne, w tym dynamiczne oświetlenie i projekcje, które były zsynchronizowane z muzyką, tworząc hipnotyzujące wrażenia wizualne. Dodatkowo, artyści wykorzystali różnorodne efekty dźwiękowe, w tym pętle i echo, aby stworzyć bogaty, wielowarstwowy pejzaż dźwiękowy. Całość doświadczenia była nie tylko pokazem umiejętności muzycznych Boredoms, ale także ich zdolności do tworzenia głębokich, wielowymiarowych doświadczeń artystycznych, które przekraczały granice tradycyjnych koncertów.

Soundtrack do Koroshiya-1

Muzyka The Boredoms, dzięki swojej unikalnej i eksperymentalnej naturze, znalazła zastosowanie w różnych mediach, zwłaszcza w kinie. Jednym z najbardziej znaczących przykładów jest film "Ichi the Killer" (2001) reżyserii Takashiego Miike, kultowe dzieło w świecie kina japońskiego. W tym brutalnym i dość szokującym filmie, chaotyczna i intensywna muzyka Boredoms idealnie komplementuje napiętą atmosferę i surrealistyczną narrację. Ich utwory użyte w filmie pomogły wzmocnić jego oniryczny i niepokojący charakter, co sprawiło, że stały się one nieodłączną częścią wizualnej i dźwiękowej tożsamości filmu.

Boredoms: nadal dudni nam w uszach

Artykuł o japońskim zespole muzyki eksperymentalnej (noise art, psychodela i punk rock) - The Boredoms z Osaki, Japonia. Historia zespołu the Boredoms oraz jego twórców: Yamantaka Eye, Yoshimi P-We, Hira, Seiichi Yamammoto, Kazuya Nishimura, Shinji MAsuko. The Boredoms, choć nie są już aktywni, wciąż mają znaczący wpływ na świat muzyki i kultury. Ich śmiałość w eksperymentowaniu z dźwiękiem, odważne połączenia różnych gatunków i niezapomniane występy na żywo przyczyniły się do redefinicji tego, co możliwe w muzyce eksperymentalnej. Ich twórczość pozostaje źródłem inspiracji dla nowych pokoleń muzyków, którzy szukają oryginalności poza utartymi ścieżkami. Choć Boredoms może już nie zagrać nowego koncertu, ich wpływ na scenę muzyczną jest niezaprzeczalny - otworzyli drzwi do świata, w którym granice muzyki są nieustannie przesuwane.

Artykuł o japońskim zespole muzyki eksperymentalnej (noise art, psychodela i punk rock) - The Boredoms z Osaki, Japonia. Historia zespołu the Boredoms oraz jego twórców: Yamantaka Eye, Yoshimi P-We, Hira, Seiichi Yamammoto, Kazuya Nishimura, Shinji MAsuko. Refleksja nad historią the Boredoms przypomina nam, że w muzyce, najważniejsze jest odważne podejście i ciągłe poszukiwanie nowości. Choć zespół może już nie tworzyć nowej muzyki, ich dziedzictwo nadal rezonuje od undergroundowych klubów po sceny festiwali muzyki eksperymentalnej. Boredoms nauczyli nas, że w muzyce liczy się odwaga, pomysłowość i gotowość do naruszenia zasad. Ich dzikie, nieprzewidywalne dźwięki i niekonwencjonalne metody tworzenia muzyki są jak przypomnienie, że w sztuce chodzi o eksplorację, o odkrywanie nowych terenów, niezależnie od tego, czy są one gładkie, czy pełne wybojów. I choć czas ich scenicznych występów może być już za nimi, duch the Boredoms wciąż żyje w co dzikszych zakamarkach sceny muzyki eksperymentalnej.

Twój e-mail:
Twoja wiadomość: